Alicja Żukowska z klasy IIIC LO laureatką ogólnopolskiego konkursu „Polskie Serce Pękło. Katyń 1940”
W czasie majówki dotarła do nas wspaniała wiadomość – nasza uczennica, Alicja Żukowska z klasy IIIC LO została zajęła 3. miejsce w ogólnopolskim konkursie dla młodzieży i studentów „Polskie Serce Pękło. Katyń 1940”.
Alicja wystartowała w jednej z czterech dostępnych kategorii – na tekst piosenki poświęconej zbrodni katyńskiej. Praca konkursowa powstawała pod opieką nauczycielki języka polskiego i historii, pani Joanny Ulatowskiej-Letko. Bardzo się cieszymy z tego sukcesu i jesteśmy dumni, że w naszej szkole uczniowie-zawodnicy rozwijają swoje wszechstronne talenty, nie tylko sportowe.
Na konkurs zgłoszono łącznie 2 tysiące 454 prace z całej Polski. Uczniowie szkół średnich i studenci przygotowywali prace plastyczne, wypracowania, teksty piosenek oraz scenariusze lekcji poświęcone zbrodni katyńskiej. Laureaci zostali zaproszeni do Sejmu, na galę wręczenia nagród, która była transmitowana 2 maja na antenie TVP1. Alicja odebrała nagrodę z rąk organizatora i pomysłodawczyni konkursu, Marszałek Sejmu RP, pani Elżbiety Witek.
Więcej szczegółów na stronie https://www.konkurskatynski.pl/
O sukcesie Alicji piszą już też lokalne media, np. https://radioolsztyn.pl/licealistka-z-olsztyna-wsrod-laureatow-konkursu-polskie-serce-peklo-katyn-1940/01634142
A oto nagrodzona praca, do której inspiracją była ikona Matki Bożej Katyńskiej:
Alicja Żukowska
klasa IIIC X Liceum Ogólnokształcące Mistrzostwa Sportowego w Olsztynie
„Modlitwa zamordowanych”
Matko z Katyńskiej Ikony,
Matko nasza Bolesna,
powiedz nam umęczonym,
czy o nas będą pamiętać?
Czy czasem zaszumią te drzewa,
co z kości naszych wyrosły,
o naszej miłości do Matki,
tej Boskiej, Ludzkiej i Polski?
Zamknięci w sowieckiej niewoli,
od bliskich nie pożegnani,
czuliśmy, że śmierć jest blisko,
staliśmy przygotowani.
Ta chwila ciszy zbyt długa,
zaraz usłyszysz dźwięk końca,
nadzieja umiera ostatnia,
czy teraz już moja kolej?
Matko z Katyńskiej Ikony,
Matko nasza Bolesna,
powiedz nam umęczonym,
czy o nas będą pamiętać?
Czy będą pamiętać ran
sowiecką kulą zadane,
za to żeśmy tak wiernie,
przy Bogu i Polsce trwali?
Chcieliśmy walczyć dalej,
lecz słyszę kroki już blisko,
serce bije jak werbel,
Żagiew zaczyna płonąć.
O Boże Wielki w niebiosach,
nie pozwól umrzeć na darmo!
Synowie, córki i wnuki –
czy docenicie ofiarę?
Matko z Katyńskiej Ikony,
Matko nasza Bolesna,
powiedz nam umęczonym,
czy o nas będą pamiętać?
Dzieci moje kochane,
Synowie katyńskiej ziemi,
będziecie światłem w ciemnościach,
będziecie ziarnem nadziei.
